Ποια στοιχεία προσδιορίζουν την ομορφιά τoυ απαιτητικού της γυναικείας φύσης;

Πώς ως γυναίκες τις ευλογίες που μας χαρίστηκαν θα τις αξιοποιήσουμε ευχαριστιακά στο θαυμαστό ταξίδι της ύπαρξης που ενέχει και δυσκολίες;

Θα τολμούμε να ονοματίζουμε με σθένος και τις αδυναμίες και αστοχίες μας;

Και θα αξιοποιούμε με σοφία το καλό που μας δόθηκε μέσα από αυτές για την περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξή μας;

Θα δείχνουμε αυθεντικά το δάκρυ, το θυμό ή το αυθόρμητο γέλιο μας;

Ή θα μας φοβίζει και θα μας καθορίζει ο τρόμος της έκθεσης;

Θα επιθυμούμε ως γυναίκες το μοίρασμα και την επικοινωνία ως διασφάλιση ουσιαστικών σχέσεων και όχι την εξασφάλιση της επιφανειακής σιγουριάς που η τυπικότητα επιφέρει;

Θα επιδιώκουμε την κάθαρση και ανακαίνιση της ψυχής μας και όχι την καταναγκαστική τακτοποίηση των χώρων και των άψυχων αντικειμένων;

Η γυναίκα βιώνει την υπόστασή σας ευχαριστιακά όταν φροντίζει η ζήση της να τρέφεται από διορθωτικές κινήσεις, άρα σοφία, αναζωογόνηση, άρα δύναμη, φροντίδα

   και τρυφερότητα άρα ευαισθησία», απόσπασμα από την ομιλία.