«To Δίστιγμο ανταμώνει με τις ρίζες σήμερα, οικογενειακές, φιλικές, μητέρας γης, εκπαιδευτικές, τοπικού πολιτισμού, ρίζες που συνετέλεσαν και αέναα συντελούν στην διαμόρφωση και ανάπτυξή μου.
Οι ρίζες, το ξέρουμε, δεν φαίνονται, σ’αυτές όμως στηρίζεται το δέντρο, θα μας πει ο εθνικός ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Είναι τούτη τη στιγμή που το παλιό νοηματοδοτείται ευχαριστιακά και το καινούργιο να ανταμώνει μαζί του με την πιο ελπιδοφόρα και δημιουργική μορφή του.
Αντάμωμα στη ζωή μου με το ζεύγος της δύναμής μου, ως προς τον προσανατολισμό μας στην ζωή, τον σύζυγό μου, που επιμένει ν’αγαπάει ότι αγαπώ και να στέκεται βράχος δίπλα μου σε ότι οραματίζομαι και επιθυμώ! Αντάμωμα με την ύψιστη ευ αγγελία της ζωής μου, την κόρη μου Ευαγγελία, να με συντροφεύει με την ζωντάνια και τον ενθουσιασμό της σε όλο το ταξίδι της αναγέννησής μου μέσα από την οικογενειακή μας συνύπαρξη και συναναζήτηση. Αντάμωμα στην ζωή με την αδελφή ψυχή μου, τον αδελφό μου, Κωνσταντίνο, που το λίγο το δικό μου έρχεται να το σμιλέψει, να το διαμορφώσει στο πολύ. Αντάμωμα με το πιο τρυφερό κομμάτι της ψυχής μου, την αγαπημένη μου φίλη, Ρόζα Μπάλλα, με ρίζες σοφαδίτικες, που σηματοδοτεί την άνοιξη και τον φωτεινό ορίζοντα, μεταξένιας συνύπαρξης και συνδημιουργίας.
Το Δίστιγμο αντίδωρο στους αγαπημένους μου δασκάλους, Δημήτρη και Ελένη Καραγιάννη, παιδοψυχιάτρους, οικογενειακούς ψυχοθεραπευτές, έρχεται να φωτίσει σημεία της εκπαίδευσής μου στην οικογενειακή – υπαρξιακή ψυχοθεραπεία.
Το Δίστιγμο ευχαριστιακά και συστημικά κείτεται και στους φιλολόγους των εφηβικών μου χρόνων, που με ενέμπευσαν και καθόρισαν σε σημαντικό βαθμό την φιλομάθεια και φιλαναγνωσία μου. Ένα ένθερμο ευχαριστώ στην Βαίτσα Πάτρα, τον Δημήτρη Κουτσώνη, την Καρολίνα Κοντού, τον Ιωάννη Μπουνέλη, και την κα Αλεξογιάννη.
Τέλος, αντάμωμα ευχαριστικό με την Κατερίνα Σταθοπούλου και με όλα τα μέλη του Μορφωτικού Συλλόγου μας, αλλά και όλα τα προσφιλή προς εμένα πρόσωπα που είστε σήμερα κοντά μας! Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι θύμησες και οι αναφορές, τότε κι εγώ δεν θα υπήρχα με την υπόσταση που τώρα φέρω, άρα δεν θα υπήρχε και αφορμή γιάυτό εδώ το αντάμωμα. Κι αυτό που περισσότερο η μνήμη μου θα φυλάξει είναι το αντάμωμα το αποψινό, για το οποίο σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!
Το δίστιγμο, τέλος, συναντά και την ευγνωμοσύνη μου για την πόλη διαμονής μου, τις Σέρρες, τα πρόσωπα και τους ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια αγκαλιάζουν και στηρίζουν τις επιθυμίες και προσπάθειές μου.
Μέσα από το Δίστιγμο προσπάθησα να ενοποιήσω τα σημεία στίξης, με την ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΙΞΗΣ στην μουσική, την αγάπη μου για το βιβλίο και το παιχνίδι, ως βασικό σημείο της εκπαίδευσής μου στην παιδοψυχιατρική και την οικογενειακή ψυχοθεραπεία…».σημείωσε η σοφαδίτισσα ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Φωτεινή Τσουκνίδα – Aνθουλάκη.
https://www.karditsapress.gr 6 ιουλίου 2019